Dnia 8 września br., po rocznym vacatio legis, w życie weszła większa część ustawy z dnia 10 lipca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, nazywanej czasem „nowelizacją informatyczną”. Co się zmieniło na gruncie KC?

Przede wszystkim wprowadzono nową formę czynności prawnej, tzw. formę dokumentową. Zgodnie z art. 772 kodeksu cywilnego do zachowania dokumentowej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie.  Dokumentem jest natomiast nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią – art. 773.

Trzeba przyznać, że jest to bardzo liberalne podejście, bowiem do zachowania formy dokumentowej wystarczy jakikolwiek nośnik zawierający informacje i możliwość identyfikacji ich autora. Możliwe będzie zatem złożenie oświadczenia za pośrednictwem np. nagrania dźwiękowego, czy filmu. W grę wchodzą również wszelkiego rodzaju przekazy za pośrednictwem technologii porozumiewania się na odległość, bez konieczności posługiwania się podpisem elektronicznym.

Uwaga, wbrew temu co czasem można przeczytać forma elektroniczna się nie zmieniła i do jej zachowania potrzebne jest złożenie oświadczenia woli w postaci elektronicznej i opatrzenie go bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.

Wprowadzenie formy dokumentowej ucina wątpliwości co do możliwości zawierania umów za pomocą maili, sms-ów, wszelkiego rodzaju komunikatorów itp.
 
Ta liberalna forma dokonywania czynności prawnych wprowadzona do obrotu spowoduje z pewnością wzrost znaczenia elektronicznego materiału dowodowego w ramach spraw sądowych, ale o tym w kolejnym wpisie.